Vaarwel 'geliefde' camper
Door: Jack en Lianne
Blijf op de hoogte en volg Jack
25 Oktober 2015 | Australië, Cairns
21 oktober.
Vandaag is weer een reisdag. We vertrekken uit Alice Springs en gaan naar Cairns. In de ochtend brengen we onze camper terug naar Apollo Campers. Het adres hiervan is Stuart Highway 40 in Alice Springs. Stuart Highway is ook de highway naar Uluru en het is een zeer bekende en beroemde highway, en gaat dwars door Australië en is vele duizenden kilometers lang. De weg loopt van Adelaide aan de oostkust tot Darwin aan de westkust. Je kunt Stuart Highway vergelijken met Route 66 in de USA. Beide wegen verbinden oceanen aan 2 kanten. Waar Route 66 in de USA tegenwoordig alleen nog maar bij toeristen in gebruik is, is Stuart Highway nog van levensbelang voor diverse plekken in Australië. Dat kun je goed merken als je enorme roadtrains tegenkomt op deze weg. Roadtrains zijn vrachtwagens met 3 tot 4 grote aanhangers.
De vrachtwagens in Australië zijn trouwens prachtig, met veel chroom, enorm grote uitlaatpijpen en aan de voorkant een fikse vee- of kangaroo-catcher. Je ziet onderweg nogal wat dode kangaroes langs de weg, en deze zijn meestal doodgereden door truckies. Je wordt ook gewaarschuwd om vooral niet teveel in de nachtelijke uren te rijden, dat is het domein van de truckies met hun roadtrains.
Nadat we onze Camper hebben teruggebracht wandelen we terug naar ons hotel. Onderweg komen we Anzac Hill tegen en besluiten deze op te klimmen. Het is een grote heuvel met op de top een monument voor gevallen australische soldaten. Het is ook een prachtig uitkijkpunt over Alice Springs. Alice Springs is niet groot, en heeft ongeveer 20.000 inwoners (2 x Prinsenbeek). De stad is dus goed te belopen. Het is met 20 minuutjes lopen goed te doorkruisen.
Onderweg komen we diverse groepjes Aboriginal tegen. Het valt ons erg op dat deze oorspronkelijke bewoners er niet bepaald op vooruitgegaan zijn met de komst van de Europeanen. Minder dan 50 jaar terug leefden deze nomadische mensen nog in en van de natuur. Nu zie je ze rondhangen op allerlei plekken in ongewassen kleren, vaak met drank in de hand en bijna altijd op blote voeten. Vaak worden ze weggestuurd door bewakers als ze ergens willen zitten of rondhangen. Ook is er behoorlijk wat politie aanwezig bij de diverse winkelcentra, waarschijnlijk om problemen te voorkomen.
Er zijn diverse hulporganisaties in Alice Springs, zoals het leger des heils. Daar vinden deze mensen opvang en hulp. Als je bedenkt dat deze mensen vaak geen enkele scholing hebben, dan zie ik deze problemen nog niet zomaar verdwijnen. Ook de oorspronkelijke bevolking van Noord-Amerika heeft nog steeds moeite om op dezelfde (welvaart) voet te staan als de blanke bewoners.
We vliegen vandaag met Qantas Airlines. Deze maatschappij heeft als enige in de wereld nog nooit een vliegtuig verloren met een ongeluk. Dit geeft vertrouwen! De vlucht was prima en we stopten eerst bij Uluru airport, om daarna door te vliegen naar Cairns. Het tijdverschil neemt weer toe met een half uur. Omstreekst 18.30 landen we en gaan op zoek naar de koffers. De auto huren we bij Hertz, een kleine Toyota Yaris. Om 19.30 vertrekken we, in het donker, naar onze nieuwe bestemming. Het is een prachtig appartement aan de kust geworden, erg groot en voorzien van allerlei gemakken. Naast ons appartement is een leuk strandrestaurant, en we eten die avond aan het strand onder de sterren.
Tot morgen.
Vandaag is weer een reisdag. We vertrekken uit Alice Springs en gaan naar Cairns. In de ochtend brengen we onze camper terug naar Apollo Campers. Het adres hiervan is Stuart Highway 40 in Alice Springs. Stuart Highway is ook de highway naar Uluru en het is een zeer bekende en beroemde highway, en gaat dwars door Australië en is vele duizenden kilometers lang. De weg loopt van Adelaide aan de oostkust tot Darwin aan de westkust. Je kunt Stuart Highway vergelijken met Route 66 in de USA. Beide wegen verbinden oceanen aan 2 kanten. Waar Route 66 in de USA tegenwoordig alleen nog maar bij toeristen in gebruik is, is Stuart Highway nog van levensbelang voor diverse plekken in Australië. Dat kun je goed merken als je enorme roadtrains tegenkomt op deze weg. Roadtrains zijn vrachtwagens met 3 tot 4 grote aanhangers.
De vrachtwagens in Australië zijn trouwens prachtig, met veel chroom, enorm grote uitlaatpijpen en aan de voorkant een fikse vee- of kangaroo-catcher. Je ziet onderweg nogal wat dode kangaroes langs de weg, en deze zijn meestal doodgereden door truckies. Je wordt ook gewaarschuwd om vooral niet teveel in de nachtelijke uren te rijden, dat is het domein van de truckies met hun roadtrains.
Nadat we onze Camper hebben teruggebracht wandelen we terug naar ons hotel. Onderweg komen we Anzac Hill tegen en besluiten deze op te klimmen. Het is een grote heuvel met op de top een monument voor gevallen australische soldaten. Het is ook een prachtig uitkijkpunt over Alice Springs. Alice Springs is niet groot, en heeft ongeveer 20.000 inwoners (2 x Prinsenbeek). De stad is dus goed te belopen. Het is met 20 minuutjes lopen goed te doorkruisen.
Onderweg komen we diverse groepjes Aboriginal tegen. Het valt ons erg op dat deze oorspronkelijke bewoners er niet bepaald op vooruitgegaan zijn met de komst van de Europeanen. Minder dan 50 jaar terug leefden deze nomadische mensen nog in en van de natuur. Nu zie je ze rondhangen op allerlei plekken in ongewassen kleren, vaak met drank in de hand en bijna altijd op blote voeten. Vaak worden ze weggestuurd door bewakers als ze ergens willen zitten of rondhangen. Ook is er behoorlijk wat politie aanwezig bij de diverse winkelcentra, waarschijnlijk om problemen te voorkomen.
Er zijn diverse hulporganisaties in Alice Springs, zoals het leger des heils. Daar vinden deze mensen opvang en hulp. Als je bedenkt dat deze mensen vaak geen enkele scholing hebben, dan zie ik deze problemen nog niet zomaar verdwijnen. Ook de oorspronkelijke bevolking van Noord-Amerika heeft nog steeds moeite om op dezelfde (welvaart) voet te staan als de blanke bewoners.
We vliegen vandaag met Qantas Airlines. Deze maatschappij heeft als enige in de wereld nog nooit een vliegtuig verloren met een ongeluk. Dit geeft vertrouwen! De vlucht was prima en we stopten eerst bij Uluru airport, om daarna door te vliegen naar Cairns. Het tijdverschil neemt weer toe met een half uur. Omstreekst 18.30 landen we en gaan op zoek naar de koffers. De auto huren we bij Hertz, een kleine Toyota Yaris. Om 19.30 vertrekken we, in het donker, naar onze nieuwe bestemming. Het is een prachtig appartement aan de kust geworden, erg groot en voorzien van allerlei gemakken. Naast ons appartement is een leuk strandrestaurant, en we eten die avond aan het strand onder de sterren.
Tot morgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
