23-11-2018

Deze ochtend gaat het gelukkig erg goed met het weer. Een strak zonnetje voorspelt een mooie dag en we gaan op weg naar Tongariro. Deze plek ligt in het National Parc van het Noordereiland en is befaamd om zijn 3 grote vulkanen. Het is overigens ook de plek waar mensen op het Noordereiland heengaan voor hun wintersportvakantie want je kunt er uitstekend skiën. Wij gaan ernaar toe om de omgeving te bewonderen en voor een grote wandeltocht, de Tongariro Crossing.
Onderweg staan er ook een paar leuke tussenstops op het programma. De weg voert ons langs de plaats Taupo wat ligt aan een groot meer (20 tot 25 km. In doorsnede). Na een fotostop hiervan gaan we op zoek naar de eerste stop, te weten de Huka Falls. Er zijn in NZ heel veel prachtige watervallen te vinden maar de Huka Falls zijn toch wel bijzonder. Het grote Taupo meer wordt gevoed door meerdere rivieren vanuit de bergen. Vanuit het meer gaat er maar 1 opening verder naar zee en dat loopt allemaal via Huka Falls. De enorme watermassa raast hierlangs met een donderend geweld naar de lager gelegen gronden. Daar zijn de eerdere watervallen maar nietig bij. Het is een indrukwekkend schouwspel om naar te kijken.
Even verderop liggen de Craters of the Moon. Dit is een landschap waar weer duidelijk blijkt dat de hete ondergrond hier erg dicht aan het oppervlak ligt. Deze Craters of the Moon zijn er nog niet zo lang. Ze zijn ontstaan nadat er door de mens installaties voor het benutten van waterkracht zijn aangebracht in de omgeving. Omdat hierdoor de loop van het water in de ondergrond veranderde kwamen er binnen korte tijd ineens allerlei stoomgaten, borrelende modderputten etc. in gebieden waar dit van tevoren niet was.
Het is een mooie wandeling door een gebied met veel thermische activiteit. Diverse foto’s later vervolgen we onze weg naar Tongariro. Onderweg haal ik een blauwe Toyota in en rij verder achter een andere auto. De blauwe Toyota gaat daarna op zeer korte afstand achter mij aan rijden, waarom begrijp ik niet. We moeten nog ongeveer 20 kilometer. Op enig moment komt er een tractor in zicht en deze haal ik ook in. De blauwe Toyota lukt dat niet tijdig en omdat er achter de tractor veel voertuigen reden was hij gedwongen lang te wachten voordat hij weer kon inhalen. Na enige tijd was de blauwe Toyota dan ook compleet uit zicht verdwenen. Na ongeveer 10 minuten zie ik dat de blauwe Toyota weer hard mijn kant opkomt. Hij blijft zeer kort op mij rijden en dat duurt zeker een half uur. Als ik onze bestemming nader blijft hij mij volgen, zelfs als ik verkeerd rijd. Uiteindelijk parkeer ik bij het hotel en de blauwe Toyota stopt aan de zijkant van het hotel (de bestuurder is zichtbaar aan het bellen). Wij pakken een paar koffers en checken in. Na 10 minuten lopen we weer naar de auto en worden staande gehouden door een politieagent die ons apart neemt. Hij vertelt dat er gebeld is door iemand die ons wil rapporteren voor zeer gevaarlijk rijgedrag en het overtreden van diverse snelheidsregels. Na bekomen te zijn van de verbazing hebben we de agent uitgelegd wat ons is overkomen en is hier verder niets meer mee gebeurd. Zelfs nu ben ik nog verbaasd over wat er is voorgevallen en kan ik niet begrijpen wat deze man zo heeft opgewonden.
Morgen weer een dag.