Het oude Australië verkennen
Door: Jack en Lianne
Blijf op de hoogte en volg Jack
20 Oktober 2015 | Australië, Adelaide
17 oktober
Het is warm, zeer warm. Vandaag zijn we rond 07.00 wakker geworden. De nachten zijn gelukkig koel. Nadat we hebben ontbeten zijn we rond 08.00 naar Ayers Rock gereden. Na een ritje van 30 minuten komen we aan bij de ingang van Uluru- Kata Tjuta National Parc. Uluru is de Aboriginal naam van Ayers Rock. Kata Tjutu is de Aboriginal naam van The Olga’s. Ayers Rock is zo vernoemd door een Engelsman die de naam van de toenmalige premier gaf aan Uluru. The Olga’s zijn vernoemd, wederom door een Engelsman, naar een gravin met de voornaam Olga. Omstreeks 1985 zijn deze gebieden teruggegeven aan de oorspronkelijke bewoners, in dit geval de Aboriginal stam Anangu. Er zijn veel Aboriginal stammen en ook veel Aboriginal talen, wel 500. Het woord Aboriginal heeft een zelfde betekenis als bijv. Europeaan. Op dit moment zijn er nog maar 50 tot 75 talen in gebruik. Ook zijn de gebruiken van de oorspronkelijke stammen erg aan het verwateren. Dit kan ook bijna niet anders door de alomtegenwoordige Westerse samenleving. Helaas heeft dit niet altijd goede gevolgen voor de oorspronkelijke bewoners. De werkeloosheid, het alcoholmisbruik en ook de kleine misdaad is oververtegenwoordigd bij de Aboriginals. In Australië kun je wel een beetje merken dat ze als 2e rang burgers worden beschouwd.
Ik hoorde 2 Aussie dames tegen elkaar zeggen dat de Aboriginals toch wel echt rechtstreeks van apen afstammen. Ik moet toegeven dat mijn schoonheidsideaal niet overeenkomt met het gemiddelde Aboriginal uiterlijk. Maar ik bedenk me dat de aboriginal waarschijnlijk precies hetzelfde over ons denken. Waarschijnlijk ben ik foeilelijk in hun ogen, maar dat ben ik waarschijnlijk ook voor een aantal mensen die dit verslag lezen.
Om na deze lezing toch maar verder te gaan met het reisverslag, we hebben deze ochtend de basewalk gedaan rond Uluru. De Anangu, eigenaar van Uluru, beschouwen deze rots als hun heiligste gebied. Alleen bij ceremonies mogen deze oorspronkelijke bewoners hier naar boven klimmen. Zij verbieden het ons niet om dit te doen, maar vragen vriendelijk om het niet te doen. Natuurlijk trek ik me hier niets, eh, alles van aan. Omdat de tocht naar boven toch gesloten is door de hoge temperatuur is de keuze voor ons snel gemaakt.
De basewalk is een wandeling om de gehele rots en deze duurt 3 uur. We zijn om 09.05 begonnen en om 11.50 waren we weer terug op het beginpunt. Ondertussen hebben we ook regelmatig foto’s gemaakt, gerust en de omgeving bekeken. Het is een erg mooie, maar ook pittige wandeling met temperaturen boven de 35 graden. We hebben 2 liter water meegenomen en deze waren aan het eind van de wandeling ook op. Nog een puntje wat ik wil vermelden over de outback, dat zijn de vervelende vliegen. Deze zijn zo onvoorstelbaar aanwezig in enorme aantallen dat het geen pretje is om zonder bescherming buiten te lopen. Iedereen heeft een vliegennetje om zijn hoofd en o wee als je dit afdoet. Je zit dan binnen een paar seconden onder honderden vliegen die weliswaar geen kwaad kunnen, maar wel bijzonder vervelend zijn. Lianne en ik vinden dat zo mogelijk nog vervelender dan de hoge temperaturen. De middag hebben we verder in het zwembad doorgebracht en dat was gelukkig wel goed uit te houden.
Omstreeks 19.00 zijn we weer teruggereden naar Uluru. Hier zijn een paar uitkijkpunten die speciaal zijn ingericht voor de zonsopgang en de zonsondergang. Uluru is een enorme rode rots en met name bij zonsondergang en zonsopgang verkleurt dit rood enorm. Het heeft vandaag een beetje geregend(paar druppels) en het was op dat moment een beetje bewolkt. Aangekomen bij Uluru waren honderden mensen aan het wachten op een schouwspel. Doordat het bewolkt was bleef dit echter geruime tijd uit. Maar iedereen had wel in de gaten dat de zon wellicht toch een laatste blik zou geven als de wolken een beetje wilden opschuiven. En ja hoor, op letterlijk de laatste 5 minuten van het verdwijnen achter de horizon was daar toch de zon. Toen deze tevoorschijn kwam verkleurde Uluru op een spectaculaire en prachtige manier. Overal om ons heen zag je mensen verwonderd staan te kijken naar dit schouwspel. Na diverse foto momenten was het helaas daarna snel gedaan.
Met de auto zijn we rond 20.00 uur weer teruggereden. Zoals ik al eerder opmerkte gaat het licht hier heel snel uit, en dat bleek. Toen we 30 minuutjes op onze plek aankwamen was het al weer donker.
Tot morgen
Het is warm, zeer warm. Vandaag zijn we rond 07.00 wakker geworden. De nachten zijn gelukkig koel. Nadat we hebben ontbeten zijn we rond 08.00 naar Ayers Rock gereden. Na een ritje van 30 minuten komen we aan bij de ingang van Uluru- Kata Tjuta National Parc. Uluru is de Aboriginal naam van Ayers Rock. Kata Tjutu is de Aboriginal naam van The Olga’s. Ayers Rock is zo vernoemd door een Engelsman die de naam van de toenmalige premier gaf aan Uluru. The Olga’s zijn vernoemd, wederom door een Engelsman, naar een gravin met de voornaam Olga. Omstreeks 1985 zijn deze gebieden teruggegeven aan de oorspronkelijke bewoners, in dit geval de Aboriginal stam Anangu. Er zijn veel Aboriginal stammen en ook veel Aboriginal talen, wel 500. Het woord Aboriginal heeft een zelfde betekenis als bijv. Europeaan. Op dit moment zijn er nog maar 50 tot 75 talen in gebruik. Ook zijn de gebruiken van de oorspronkelijke stammen erg aan het verwateren. Dit kan ook bijna niet anders door de alomtegenwoordige Westerse samenleving. Helaas heeft dit niet altijd goede gevolgen voor de oorspronkelijke bewoners. De werkeloosheid, het alcoholmisbruik en ook de kleine misdaad is oververtegenwoordigd bij de Aboriginals. In Australië kun je wel een beetje merken dat ze als 2e rang burgers worden beschouwd.
Ik hoorde 2 Aussie dames tegen elkaar zeggen dat de Aboriginals toch wel echt rechtstreeks van apen afstammen. Ik moet toegeven dat mijn schoonheidsideaal niet overeenkomt met het gemiddelde Aboriginal uiterlijk. Maar ik bedenk me dat de aboriginal waarschijnlijk precies hetzelfde over ons denken. Waarschijnlijk ben ik foeilelijk in hun ogen, maar dat ben ik waarschijnlijk ook voor een aantal mensen die dit verslag lezen.
Om na deze lezing toch maar verder te gaan met het reisverslag, we hebben deze ochtend de basewalk gedaan rond Uluru. De Anangu, eigenaar van Uluru, beschouwen deze rots als hun heiligste gebied. Alleen bij ceremonies mogen deze oorspronkelijke bewoners hier naar boven klimmen. Zij verbieden het ons niet om dit te doen, maar vragen vriendelijk om het niet te doen. Natuurlijk trek ik me hier niets, eh, alles van aan. Omdat de tocht naar boven toch gesloten is door de hoge temperatuur is de keuze voor ons snel gemaakt.
De basewalk is een wandeling om de gehele rots en deze duurt 3 uur. We zijn om 09.05 begonnen en om 11.50 waren we weer terug op het beginpunt. Ondertussen hebben we ook regelmatig foto’s gemaakt, gerust en de omgeving bekeken. Het is een erg mooie, maar ook pittige wandeling met temperaturen boven de 35 graden. We hebben 2 liter water meegenomen en deze waren aan het eind van de wandeling ook op. Nog een puntje wat ik wil vermelden over de outback, dat zijn de vervelende vliegen. Deze zijn zo onvoorstelbaar aanwezig in enorme aantallen dat het geen pretje is om zonder bescherming buiten te lopen. Iedereen heeft een vliegennetje om zijn hoofd en o wee als je dit afdoet. Je zit dan binnen een paar seconden onder honderden vliegen die weliswaar geen kwaad kunnen, maar wel bijzonder vervelend zijn. Lianne en ik vinden dat zo mogelijk nog vervelender dan de hoge temperaturen. De middag hebben we verder in het zwembad doorgebracht en dat was gelukkig wel goed uit te houden.
Omstreeks 19.00 zijn we weer teruggereden naar Uluru. Hier zijn een paar uitkijkpunten die speciaal zijn ingericht voor de zonsopgang en de zonsondergang. Uluru is een enorme rode rots en met name bij zonsondergang en zonsopgang verkleurt dit rood enorm. Het heeft vandaag een beetje geregend(paar druppels) en het was op dat moment een beetje bewolkt. Aangekomen bij Uluru waren honderden mensen aan het wachten op een schouwspel. Doordat het bewolkt was bleef dit echter geruime tijd uit. Maar iedereen had wel in de gaten dat de zon wellicht toch een laatste blik zou geven als de wolken een beetje wilden opschuiven. En ja hoor, op letterlijk de laatste 5 minuten van het verdwijnen achter de horizon was daar toch de zon. Toen deze tevoorschijn kwam verkleurde Uluru op een spectaculaire en prachtige manier. Overal om ons heen zag je mensen verwonderd staan te kijken naar dit schouwspel. Na diverse foto momenten was het helaas daarna snel gedaan.
Met de auto zijn we rond 20.00 uur weer teruggereden. Zoals ik al eerder opmerkte gaat het licht hier heel snel uit, en dat bleek. Toen we 30 minuutjes op onze plek aankwamen was het al weer donker.
Tot morgen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
